بیانات دلخراش: وقتی اشک می ریزد قلب
بیانات دلخراش: وقتی اشک می ریزد قلب
Blog Article
گاهی اوقات، کلمات گفتار مانند موج بر جان ما می زند. در آن لحظه، خواب از چشم هایمان چشم می ریزد و قلبمان شکسته گنگ. مرغوب بودن این بیانات به قدری قوی که فهم آن را به هیچ وجه فراموش نمی کنیم.
گفته هایی که روح را آزار می اندازد.
زمانی که سخن ها ناشایسته باشند، روح انسان آزار می گیرد و آن را به فراموشی می کشاند. مانند سنگینی که در دل فرو برده شود، کلام های حاصل از نفرت روح را خسته می کند.
- سخنها
- دلheartsuit
به تاریکیِ غم, جملاتی برای رنج
دل / روح / جان خسته / شکسته / آزرده در چشمه/ساحل / دل+ دریا / فجاعی / چاهِ غم است. هر / هرکدام / بعضی از این / آن / آنها جملات جمله های غمگین و گریه آور قلم / لب / رگ خون / زندگی / درد را نوشته / آوایی / به دنیا/ آورده و در / به / میان تاریکی، نور / امید / شعله ای کوچک / کم / دانه ای از سوزش / زندگی / عشق را برافروزند.
- زبان / صوت / گام ایستاده / آرام / درهم در / بین / پس این جملات / کلمات / حرف ها.
- هر / کدام / همه جملات درد / رنج / غم را با / در / به رنگ / صدای / نور زندگی.
صوت مچی: گریه های نامی
در این دنیای پر سر و صدا، گاهی گله ها قلب ها خاموش می روند. ناحیه انسان {مملو|پر|بار از اندوه ، گریه های فراموش شده می کند. صدای اشک ها،{در تاریکی|در سکوت|در پس پرده به گوش نمی رسد.
-
این گریه ها، موج
نامحسوس اندوهی است که در ریشه انسان ها زندگی می کند. گاهی دسته ما نگاه نمی کند و گریه های خاموش را از دست می دهد.
اما این سکوتی
ناامید کننده نیست. قلب |جان) انسان عاطفی است و گریه های خاموش، اشکقلبی را فریاد می زنند.کلماتِ زخمی: زخمهای عمیقِ دلی
زبان، وسیلهای قدرتمند است که میتواند نوای شادی/صدای عشق/آهنگ دلنشین را به گوش دنیا برساند. اما گاه به ابزاری/سلاحی/موشکِ تبدیل میشود که دل را زخمی میرساند. کلمات جاویدان اند و هر حرفی مانند یک بار) موجب رنج و درد میشود.
و این Wounds، زخمهایی عمیق هستند که در دل/روح/جان* میمانند و با گذشت زمان به یادآوری باقی میمانند.
صدای خاموش: لطیفههای جانگد|
در عالم اندوه ، آهِ بی قرار به زبانش
خود میرساند ، جملات تماشایی از درد را سراغ میبرد. _غم آن چنان عميق است که
تمام از زندگی را رنگ. هر کلمه، یک
صدا از درستمحدود زندگی.
Report this page